سوره یس
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1بنام خداى رحمان رحيم
'Awalam Yara Al-'Insānu 'Annā Khalaqnāhu Min Nuţfatin Fa'idhā Huwa Khaşīmun Mubīnun
77آيا انسان نمىداند كه ما او را از نطفهاى آفريديم ناگهان مخاصم آشكارى است.
Wa Đaraba Lanā Mathalāan Wa Nasiya Khalqahu Qāla Man Yuĥyī Al-`Ižāma Wa Hiya Ramīmun
78بر ما مثلى زد و خلقت خويش را از ياد برد و گفت: چه كسى زنده مىكند استخوانهايى را كه پوسيدهاند.
Qul Yuĥyīhā Al-Ladhī 'Ansha'ahā 'Awwala Marratin Wa Huwa Bikulli Khalqin `Alīmun
79بگو، زنده مىكند آنكه آنها را بار اول آفريد، او بهر نوع آفرينش داناست.
Al-Ladhī Ja`ala Lakum Mina Ash-Shajari Al-'Akhđari Nārāan Fa'idhā 'Antum Minhu Tūqidūna
80خدايى كه براى شما از درخت سبز آتشى قرار داد كه ناگاه از آن، آتش روشن مىكنيد.
'Awalaysa Al-Ladhī Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Biqādirin `Alá 'An Yakhluqa Mithlahum Balá Wa Huwa Al-Khallāqu Al-`Alīmu
81آيا آنكه آسمانها و زمين را آفريده قادر نيست امثال مردمان را بيافريند؟ بلى مىتواند او خلاق داناست.
'Innamā 'Amruhu 'Idhā 'Arāda Shay'āan 'An Yaqūla Lahu Kun Fayakūnu
82كارش فقط آنست كه چون چيزى را اراده كند، به او مىگويد: باش و مىشود.
Fasubĥāna Al-Ladhī Biyadihi Malakūtu Kulli Shay'in Wa 'Ilayhi Turja`ūna
83پس منزه است خدايى كه حكومت همه چيز در دست اوست و به سوى او باز مىگرديد.